Laatste show

 Afgelopen zaterdag was het ons laatste optreden.
Vorig weekend moest het publiek wachten tot de kinderen klaar waren. Deze keer moesten de kinderen wachten op het publiek dat nog moest vertrekken op het moment dat de show ging beginnen :p.

 Maar uiteindelijk waren al onze 50 stoelen weer bezet. Nu mochten alle vriendjes en vriendinnetjes komen kijken. Ook enkele leerkrachten kwamen naar hun leerlingen in glansrol kijken.
Zelfs de buren kwamen over de dakrand piepen om

 Al onze jongste dropjes uit Tiom Laura stonden klaar om het apenleger te spelen. Ik ben blij dat de bruine verf toch nog wat te zien was op hun bruin huidje :p (daar hadden we op voorhand niet over nagedacht)

En dit zijn de hoofdacteurs: Rama en Laxman (de 2 broers en helden van het verhaal), Hanuman; de apenleider en Ravana, de demon.

 En dit is natuurlijk het koppel waar het hele stuk om draait: Rama en Sita! Allebei in de rol van hun leven :)

 In deze scène jaagt de boze stiefmoeder hen uit het paleis (daarom dat liesje ook snel loopt om de achtergrond van het paleis te vervangen)

 En dit zijn onze oudste meisjes die hun prachtdansje performden!

 Dit was de acrobatie act waarbij de aapjes zich helemaal mochten uitleven. Om één of andere reden durfden nu dubbel zoveel aapjes mee te doen tegenover het vorige optreden

 Prachtig geacteerd: Sita wordt ontvoerd op een vliegende koets (oftewel een pingpongtafel) terwijl de vogel haar probeert te redden, maar tevergeefs wordt neergestoken!

Al stervende spreekt de stervende vogel de hoofdacteurs toe. Dit ventje spreekt amper Engels, maar sprak zijn tekst zo duidelijk en trots uit. Ontroerend gewoon!

En hier zijn onze  twee founders: Liesje, de aap en Laura, de regisseuse.
Onze taak zit erop, maar we hebben ons rot geamuseerd en de kinderen zich zo mogelijk nog meer.

Bijschrift toevoegen

En dit zijn aaallleeee performers tesamen! Ze hebben het allemaal zo schitterend gedaan en iedereen heeft ervan genoten. Vandaag kwamen ze me zelfs vragen of we volgende week niet nog eens konden optreden. Ze zeiden ook dat ik zeeeeeker moet terugkomen volgend jaar om nog eens een show te maken.
Ook de oudere jongens zeiden dat ze ons zo dankbaar waren dat we hen hadden laten optreden voor een groot publiek en dat ze mochten doen wat ze wilden. Ze zeiden dat ze die kans anders nooit hadden gekregen.
En zo werd mijn hart vervuld.